පැරිස් ඉලක්ක අත්පත්කරගැනීම සඳහා තව බොහෝ දේ කළ යුතුයි

ජගත් පරිසර පුවත් 271 - 11.07.2018

ධනේෂ් විසුම්පෙරුම
විදුසර, 11.07.2018, පි. 3 (Vidusara)

පැරිස් ගිවිසුමේ සඳහන් වන දේශගුණ ඉලක්ක අත්පත් කරගැනීම හෙවත් මිහිතලය උණුසුම් වීම පාලනය කිරීම අවශ්‍ය නම් එ් සඳහා තවත් බොහෝ දේ කළ යුතුව ඇති බව පසුගියදා ප‍්‍රකාශයට පත් වූ අධ්‍යයනයකින් යළිත් තහවුරු කර ඇත. එ් අනුව වර්තමාන දේශගුණ ප‍්‍රතිපත්ති යටතේ හා පිරිසිදු බලශක්ති නිෂ්පාදන ප‍්‍රයත්නය යටතේ, කර්මාන්ත ප‍්‍රවාහනය හා ගොඩනැගිලි උණුසුම් කිරීම සඳහා පොසිල ඉන්ධන යොදාගැනීම මගින් කාබන් ඩයොක්සයිඞ් වායු විමෝචන අධික ලෙස නිකුත් විය හැකි අතර, එ් නිසා පැරිස් දේශගුණ ඉලක්ක අත්පත් කරගත නොහැකි තත්ත්වයක් ඇති විය හැකිය.

මේ අනුව බලශක්ති කාර්යක්ෂමතාවය ඉහළ නැංවීමෙහි හා කාබන් ශුන්‍ය වූ පිරිසිදු බලශක්තිිය සම්පාදනයේ ඇති වැදගත්කම මේ අනුව පැහැදිලිය. එසේ නොවුවහොත් පැරිස් ගිවිසුමෙන් අපේක්ෂිත ඉලක්කය වන ලෝකයේ උෂ්ණත්වය ඉහළ යෑම සෙල්සියස් අංශක 2කට සීමාකිරීම සඳහා වන ප‍්‍රයත්නය කාබන් ඩයොක්සයිඞ් වායුව ඉවත් කිරීම වැනි ක‍්‍රියාමාර්ග ගැනීමට සිදු විය හැකිය. එසේම අංශක 1.5කට උෂ්ණත්වය ඉහළ යෑම සීමා කිරීම සිදු කළ නොහැකි දෙයක් වනු ඇත. මෙම අධ්‍යයනය සිදු කර ඇත්තේ දේශගුණ වෙනස් වීම හා සම්බන්ධ ආකෘති කිහිපයක් පදනම් කරගනිමිනි.

වර්තමාන ලෝකයේ බරපතළම ගැටලූව ලෙස හඳුනාගෙන ඇති දේශගුණ වෙනස් වීම සඳහා ඉදිරිපත්ව ඇති විසඳුම වන්නේ පැරිස් දේශගුණ ගිවිසුමයි. එහෙත් එය පදනම්ව ඇත්තේ ලෝකයේ රටවල් විසින් ස්වේච්ඡාවෙන් ප‍්‍රකාශයට පත්කර ඇති ජාතිකමය නිර්ණය කරන ලද දායකත්වයන් (NDC) මතය. එහෙත් මේ වන විට එ් එ් රටවල් විසින් දක්වා ඇති දායකත්ව මත හා පවත්නා තත්ත්වය අනුව පැරිස් ගිවිසුමෙන් ප‍්‍රකාශිත ඉලක්ක අත්පත් කරගැනීම ඇතැම් විට සැකසහිත විය හැකි බව මේ වන විට අධ්‍යයන ගණනාවකින්ම දක්වා ඇත. මෙම අධ්‍යයනයද එම අධ්‍යයන සමූහයට එක්වන තවත් එක් අධ්‍යයනයකි. එ්වායින් පෙන්වා දෙන කරුණ වන්නේ ලෝකය අවදානමෙන් බේරාගැනීමට නම් අදට වඩා ප‍්‍රබල ආකාරයේ ක‍්‍රියාකාරිත්වයක් අවශ්‍යව ඇති බවයි. (මූලාශ‍්‍රය: Nature Climate Change, DOI: 10.1038/s41558-018-0198-6)