සූර්ය කිරණ පරාවර්තනය කිරීමෙන් භෝග වගා අසාර්ථක විය හැකියි

ජගත් පරිසර පුවත් 276 - 15.08.2018

ධනේෂ් විසුම්පෙරුම

විදුසර, 15.08.2018, පි. 3 (Vidusara)

දේශගුණ වෙනස් වීම වැළැක්වීමේ අරමුණින් යෝජනා වී ඇති භූඉංජිනේරුමය විසඳුම් අතර පෘථිවියට පතනය වන සූර්ය කිරණ ආපසු අභ්‍යවකාශයට පරාවර්තනය කිරීම එක් යෝජනාවකි. එහිලා ඉදිරිපත්ව ඇති එක් අදහසකට අනුව ඉහළ වායුගෝලයට වාතිලයන (aerosol) අංශු විසුරුවා හැරීමෙන් පෘථිවියට ලැබෙන සූර්ය කිරිණ අතරින් යම් කොටසක් ආපසු අභ්‍යවකාශයට යොමු කළ හැකිය.

මේ හා සම්බන්ධව කර ඇති අධ්‍යයනයකට අනුව එවැනි පියවරකින් කෘෂි නිෂ්පාදනයට අහිතකර ලෙස බලපෑමක් ඇති කළ හැකි බව පෙනෙයි. එම පර්යේෂකයන් එ් සඳහා විමසා බලා ඇත්තේ ගිනි කඳු පිපිරීම්වලදී කෘෂිකර්මයට ඇති වන බලපෑම පිළිබඳවය. 1982 වර්ෂයේදී මෙක්සිකෝවේ එල් චිකොන් ගිනිකන්ද හා 1991 දී පිලිපීනයේ පිනාටුබෝ ගිනිකන්ද පිපිරීම නිසා විමෝචනය වූ සල්ෆේට් අංශු ස්ථරගෝලයට ඇතුළු වී පෘථිවියට ලැබෙන සූර්යාලෝකය ප‍්‍රමාණය අඩු කිරීමට හේතු වී ඇත. එම තත්ත්වය නිසා C3 වර්ගයේ (සෝයා, සහල් හා තිරිඟු) මෙන්ම C4 වර්ගයේ (ඉරිඟු) භෝගවල අස්වැන්නට ඇති වූ බලපෑම මෙහිදී අවධානය යොමුව ඇත. එ් සඳහා 1979 සිට 2009 දක්වා කාලයේදී ලෝකයේ රටවල් 105ක පෙර කී භෝගවල අස්වැන්න සම්බන්ධව හා චන්ද්‍රිකා තාක්ෂණයෙන් ලබාගත් වාතිලයන අංශු පිළිබඳ දත්ත යොදාගනෙ තිබේ. එ් අනුව පෙර කී ගිනිකඳු විදාරණ අවස්ථාවලදී පිටවූ සල්ෆේට අංශු මගින් සූර්යාලෝකය පතනය වීම අඩු වීමෙන් මෙම භෝගවල අස්වැන්න කෙරෙහි නිෂේධනීය ආකාරයේ බලපෑමක් ඇති කර ඇති බව හෙළිව ඇත.

මෙම අධ්‍යයනයේ ඇති වැදගත්කම වන්නේ භූඉංජිනේරුමය විසඳුමේ අතුරුඵල පිළිබඳව දේශගුණය හා සම්බන්ධව පරීක්ෂණයකින් තොරව පරීක්ෂා කිරීමට හැකිවීමය. දේශගුණ වෙනස් වීම පාලනය කිරීම සඳහා ඉදිරිපත් කර තිබෙන භූඉංජිනේරුමය විසඳුම් යොදාගැනීම හා සම්බන්ධව මීට පෙරද විවේචන එල්ල වී තිබූ අතර මේ අධ්‍යයනයෙන් එ් හා සම්බන්ධව වැදගත් හා බරපතළ වූ අහිතකර බලපෑමක් පිළිබඳ සාධක එල්ල වී ඇත. මේ අනුව අනාගතයේදී උක්ත ක‍්‍රමවේදය භාවිතයට ගැනීම පිළිබඳව නැවත සිතා බැලිය යුතු බව පැහැදිලිය.

(මූලාශ‍්‍රය: Nature, DOI: 10.1038/s41586-018-0417-3)

පරිසර නීති නිසා ඇමරිකාවේ කාර්මික දූෂණය අඩුවෙලා

ජගත් පරිසර පුවත් 276 - 15.08.2018

ධනේෂ් විසුම්පෙරුම

විදුසර, 15.08.2018, පි. 3 (Vidusara)

වර්ෂ 1990 හා 2008 අතර කාලයේදී ඇමරිකාවේ කාර්මික වායු දූෂණයේ මට්ටම වේගයෙන් අඩු වී ඇත. මේ පිළිබඳව සිදුකරන ලද අධ්‍යයනයකදී පෙනී ගොස් ඇත්තේ පාරිසරික නීති රීති හා ඒ හා සම්බන්ධව නිෂ්පාදන ක‍්‍රියාවලිය පවිත‍්‍රකරණය සඳහා පියවර ගැනීම මේ සඳහා වැදගත් වී ඇති බවයි.

American Economic Review සඟරාවේ පළ වීමට නියමිත උක්ත අධ්‍යයනයට අනුව 1990-2008 අතර කාලයේදී ඇමරිකාවේ කර්මාන්ත අංශයේ වායු දූෂක විමෝචනය වීම 60%ක් පමණ ප‍්‍රමාණයකින් අඩු වී ඇත. එහෙත් මේ කාලයේදී නිෂ්පාදකයින් තමන් පෙර නිෂ්පාදනය කළ ආකාරයේම භාණ්ඩ පෙරට වැඩි ප‍්‍රමාණවලින් නිෂ්පාදනය කර තිබෙයි. එසේ තිබියදී මෙවැනි වෙනසක් ඇති වූයේ කෙසේද යන්න මෙම අධ්‍යයනයේදී විමසා බලා තිබෙයි.

එ් සඳහා ඇමරිකාවේ නිෂ්පාදනය කරනු ලැබූ භාණ්ඩ 1400ක් පමණ ප‍්‍රමාණයක 1990-2008 කාලය සඳහා වූ නිෂ්පාදන දත්ත පරීක්ෂා කර ඇත. එසේම එම කර්මාන්තශාලාවලින් නිකුත්වන වායු දූෂක දත්තද මෙම පර්යේෂකයන්ගේ අවධානයට ලක්ව තිබෙයි. ඉන්පසුව අඩු වී ඇති විමෝචන සිදුව ඇත්තේ කුමන කරුණක් නිසාද යන්න පැහැදිලි කර වර්ග කිරීමට ඔවුන් පියවර ගන්නා ලදි. එ් නිෂ්පාදන ප‍්‍රතිදානය, නිෂ්පාදනය කරනු ලබන භාණ්ඩවල සිදුකර ඇති වෙනස්කම්, නිෂ්පාදන තාක්ෂණයේ වෙනස්කම් ආදි වශයෙනි. මෙහිදී පෙනී ගොස්තිබුනේ වැඩිම විමෝචන අඩුවීමක් සිදුව ඇත්තේ නිෂ්පාදන තාක්ෂණයේ සිදුකර ඇති වෙනස්කම් නිසා බවය.

මේ සඳහා කර්මාන්තකරුවන් ස්වකීය නිෂ්පාදන ක‍්‍රියාවලිය පිරිසිදු කිරීමට දැඩි ලෙස පියවර ගෙන තිබීම මේ සඳහා බලපා ඇත. මෙසේ පිවිතුරු නිෂ්පාදන ක‍්‍රියාවලිය යොදාගැනීමට ඔවුන් පෙළැඹී ඇත්තේ පවත්නා නීති රීති පද්ධති සමඟ ගැලපීම සඳහාය. මේ සඳහා දායක වී ඇති පනත ලෙස හඳුනාගෙන ඇත්තේ මධයම රජයේ පවිත‍්‍ර වාතය පිළිබඳ පනත හා ඊට සම්බන්ධ නීති රීතිය. දැනට වර්ෂ පනහකට පමණ පෙර අපේක්ෂා කරන ලද්දේ ඉහළ යන වායු දූෂණය නිසා ඇමරිකාවේ ඇතැම් මහා නගරවල වාසය කිරීම 20වන සියවස අග පමණ වන විට අසීරු වනු ඇති බවයි. එහෙත් පාරිසරික නීති රීති නිසා මේ තත්ත්වය වෙනස් වී වායු දූෂණය වේගයෙන් පහළ වැටී තිබෙයි.

හායනය වන ප්ලාස්ටික්වලින් හරිතාගාර වායු පිටවිය හැකියි

ජගත් පරිසර පුවත් 275 - 08.08.2018

ධනේෂ් විසුම්පෙරුම

විදුසර, 08.08.2018, පි. 3 (Vidusara)

පරිසරයේදී හායනයට ලක්වන සුලභ ප්ලාස්ටික් වර්ගවලින් හරිතාගාර වායු කිහිපයක් නිකුත්වීම සිදු වන බව නවතම අධ්‍යයනයකින් අනාවරණය වී තිබෙයි. මේ අනුව බොහෝ සුලභ ප්ලාස්ටික් වර්ග සූර්යාලෝකයට ලක්ව ප‍්‍රකාශ-හායනයට (photo-degradation) බඳුන්වන විට මීතේන් හා එතිලීන් වායු නිකුත්වන අතර, එ්වා හරිතාගාර වායු ලෙස ක‍්‍රියාකරන වායු වර්ග වෙයි.

මේ තත්ත්වය ජගත් මට්ටමෙන් දැකිය හැකි දෙයක් වන අතර, එය මෙතෙක් අවධානයට ලක් නොවූ හා අනපේකක්ෂිත වූ කරුණක් ලෙස දක්වා ඇත. මෙහිදී පරීක්ෂාවට ලක් කර ඇති ප්ලාස්ටික් වර්ග වන පොලිකාබනේට්, ඇක්රිලික්, පොලිප්‍රොපිලීන්, පොලිඑතිලීන් ටෙරෙප්තැලේට්, පොලිස්ටයිරීන් හා පොලි එතිලීන් වර්ග දෙක (LDPE හා HDPE) යන ප්ලාස්ටික් වර්ග මෙහිදී අවධානයට යොමු වී ඇත. මේ අතරින් පොලිඑතිලීන් යනු වඩාත් නිෂ්පාදනය කරනු ලබන හා බැහැර කරනු ලබන ප්ලාස්ටික් වර්ගය මෙන්ම වඩාත් අධික ලෙස පෙර සඳහන් හරිතාගාර වායු වර්ග විමෝචනය කරන ප්ලාස්ටික් වර්ගයද වෙයි.

මෙහිදී සිදුකර ඇති පරීක්ෂණයේදී පෙනී ගොස් ඇති ආකාරයට කාලයත් සමඟ පොලිඑතිලීන් වැනි ප්ලාස්ටික්වලින් හරිතාගාර වායු විමෝචනය වීම වේගවත් වී ඇත. සාගරයේ දැකිය හැකි ප්ලාස්ටික්වලින්ද හරිතාගාර වායු විමෝචනය වෙයි. මෙය සිදුවන්නේ ප්ලාස්ටික් ප‍්‍රකාශ හායනයට ලක් වන අවස්ථාවේදීය.

මේ ආකාරයෙන් ප්ලාස්ටික් මගින් හරිතාගාර වායු නිපදවීම වැදගත් වන්නේ ප්ලාස්ටික් නිෂ්පාදනය මෙන්ම බැහැරලීමද අනාගතයේදී ඉහළ යන බැවිනි. ඉදිරි දශක දෙකක පමණ කාලයේදී ලෝකයේ ප්ලාස්ටික් නිෂ්පාදනය දෙගණයකින් පමණ ඉහළ යනු ඇති බව පෙන්වාදී ඇත. එසේම පරිසරයට බැහැර කරනු ලබන ප්ලාස්ටික් ප‍්‍රමාණයද ඉහළ යෑම තුළ හරිතාගාර ආචරණය සඳහා හේතුවන මේ වායු විමෝචන නිකුත්වීම ගැටලූ සහගත කරුණක් විය හැකිය. මේ දක්වා මීතේන් හා එතිලීන් වායු චක‍්‍රවල මෙම මූලාශ‍්‍රය දෙක පිළිබඳව අවධානයක් යොමු කර නොතිබිණි. එ්වා යම් ප‍්‍රමාණයකින් හෝ වැදගත් හරිතාගාර වායු ප‍්‍රභව විය හැකිය. 

(මූලාශ‍්‍රය: PLOS ONE, DOI: 10.1371/journal.pone.0200574)

එල් නිනෝ තත්ත්වයක් නොමැතිව ගෙවුණු උණුසුම අධිකම වර්ෂය 2017 වර්ෂයයි

ජගත් පරිසර පුවත් 275 - 08.08.2018

ධනේෂ් විසුම්පෙරුම

විදුසර, 08.08.2018, පි. 3 (Vidusara)

එල් නිනෝ තත්ත්වයක බලපෑමක් නොමැතිව ගෙවී ගිය උණුසුමින් අධිකතම වර්ෂය ගත වූ 2017 වර්ෂය බව වාර්තාවක් මගින් පෙන්වාදී තිබෙයි. ඇමරිකානු කාලගුණ විද්‍යා සංගමය මගින් නිකුත්කරනු ලබන වාර්ෂික වාර්තාවක 2017 ප‍්‍රකාශනය වන මෙම වාර්තාව ලෝකය පුරා දේශගුණ විද්‍යාඥයින් පන්සියයක් පමණ පිරිසකගේ දායකත්වයෙන් සකස් කරනු ලබන්නකි. ඊට අනුව 2017 වර්ෂය යනු වාර්තා අනුව ඉහළම උෂ්ණත්වය අතින් තුන්වැනි තැන ගන්නා වර්ෂයද වෙයි. ඊට වඩා උෂ්ණත්වය අධික වූ වර්ෂ වී ඇත්තේ 2016 වර්ෂය හා 2015 වර්ෂය පමණකි.

2017 වර්ෂයේදී ලෝකයේ ඇතැම් රටවල ඉහළම උෂ්ණත්වය පිළිබඳ මෙතෙක් පැවැති වාර්තා අලූත් වී ඇත. ස්පාඤ්ඤය, බල්ගේරියාව, මෙක්සිකෝව හා ආර්ජන්ටිනාව මේ සඳහා උදාහරණ වෙයි. මේ අතර එම වර්ෂයේදී වායුගෝලයේ කාබන් ඩයොක්සයිඞ් වායු සාන්ද්‍රණය මිලියනයකට කොටස් 405 දක්වා ඉහළ ගොස් ඇත.

පැවති අධික උෂ්ණත්වය නිසා ඇති වූ තත්ත්ව වර්ෂය පුරාම දැකිය හැකි හැකි විය. නිදසුනක් ලෙස ආක්ටික් ප‍්‍රදේශයේ අයිස් මට්ටම චන්ද්‍රිකා වාර්තා සහිත වසර 37ක කාලයේ වාර්තා වූ අඩුම අගය වාර්තා කළේය. ආක්ටික් ප‍්‍රදේශයේ පැවති උෂ්ණත්වයද එම ප‍්‍රදේශයේ සාමාන්‍ය උස්ණත්වයට වඩා අංශක 3-4ක් පමණ අඩු විය. එසේම ලෝකයේ ග්ලැසියර දියවීම අඛණ්ඩව 38 වැනි වර්ෂයේදීද වාර්තා වී ඇත. සාමාන්‍ය ග්ලැසියරයක මීටර් 22ක් ඉවත් කිරීමට සමාන ග්ලැසියර දියවීමක් 1980 වර්ෂයේ සිට මේ දක්වා ඇති වී තිබෙන බව මෙම වාර්තාව පෙන්වා දෙයි. මේ අතර මුහුදු මට්ටම ඉහළ යෑම 1983 වර්ෂයේ පැවති සාමාන්‍ය මුහුදු මට්ටමේ සිට සෙන්ටි මීටර් 7.2ක් දක්වා ඉහළ ගොස් ඇති අතර, එය චන්ද්‍රිකා වාර්තා සහිත පසුගිය වසර 25ක කාලයේදී වාර්තා වී ඇති වැඩිම අගය වෙයි.

කලින් කලට ඇති වන ස්වාභාවික ක‍්‍රියාවලයක් වන එල් නිනෝ තත්ත්වයක දී පැසිෆික් සාගර ප‍්‍රදේශයේ උෂ්ණත්වය ඉහළ යයි. 

(මූලාශ‍්‍රය: State of the Climate in 2017, www.ametsoc.net)

උණුසුම් කාලවකවානුවල සියදිවි නසාගැනීම් ඉහළ යයි

ජගත් පරිසර පුවත් 274 - 01.08.2018

ධනේෂ් විසුම්පෙරුම

විදුසර, 01.08.2018, පි. 3 (Vidusara)

උෂ්ණත්වය හා සියදිවි නසාගැනීම් අනුපාතිකය අතර යම් සම්බන්ධයක් ඇති බවක් පසුගියදා ප‍්‍රකාශයට පත්වූ අධ්‍යයනයකින් යෝජනා කර ඇත. එහිදී හෙළි වී ඇති ආකාරයට සාමාන්‍ය උෂ්ණත්වයට වඩා උෂ්ණත්වය අධික වූ මාසවලදී වැඩි සියදිවි නසාගැනීම් ප‍්‍රමාණයක් ඇති වෙයි. මෙය ග‍්‍රීෂ්ම ඍතුවේදී පමණක් නොව වැඩි උණුසුමක් දැකිය හැකි ශීත ඍතුවලදීද දැකිය හැකි වීම විශේෂයකි.

මෙම අධ්‍යයනයේදී ඇමරිකාවේ හා මෙක්සිකෝවේ සිදු වී ඇති සියදිවි නසාගැනීම් ගැන අවධානය යොමු කර ඇත. ඇමරිකාවේ 1968 සිට 2004 දක්වාද, මෙක්සිකෝවේ 1990 සිට 2010 දක්වාද සිදුව ඇති සියදිවි නසාගැනීම් 851,088ක් හා 611,366ක් පමණ ප‍්‍රමාණයක් මෙහිදී සැලකිල්ලට ලක්ව තිබෙයි. එ් කාලයේදී අදාළ ප‍්‍රදේශවල මාසිකව සිදුවන උෂ්ණත්ව විචල්‍යය පිළිබඳ දත්ත යොදාගනිමින් එය හා සියදිවි නසාගැනීම් අතර සම්බන්ධයක් තිබේදැයි පරීක්ෂාවට ලක්කර ඇත. මෙහිදී හෙළි වී ඇති ආකාරයට සෙල්සියස් අංශක 1කින් උෂ්ණත්වය ඉහළ යන අවස්ථාවකදී ඇමරිකාවේ සියදිවි නසාගැනීම් අනුපාතිකයේ 0.7%ක ඉහළ යෑමක්ද, මෙක්සිකෝවේ 2.1%ක ඉහළ යෑමක්ද වාර්තා වන බව අනාවරණය වී තිබෙයි. සාමාන්‍යයක් ලෙස ගත්විට සෙල්සියස් අංශක 1කින් උෂ්ණත්වය ඉහළ යන විට සියදිවි නසාගැනීම් අනුපාතිකය 1.4%කින් ඉහළ යයි. වෙනත් ආකාරයකින් පවසන්නේ නම්, සාමාන්‍ය උෂ්ණත්වයට වඩා අධික උෂ්ණත්වයක් සහිත මාසවලදී ඕනෑම ප‍්‍රදේශයක සියදිවි නසාගැනීම් ප‍්‍රමාණය ඉහළ යා හැකිය.

මෙහිදී හෙළි වූ තවත් වැදගත් කරුණක් වූයේ අනෙක් බොහෝ සාධක මෙහිදී වැදගත් වී නොමැතිවීමයි. අදාළ ප‍්‍රදේශයේ සාමාන්‍ය උෂ්ණත්වය වෙනස් වුවද මෙම ප‍්‍රවණතාවය සමාන විය. වර්ෂයේ මාසය අනුවද එය වෙනස් නොවීය. ස්ත‍්‍රී-පුරුෂභාවය, සමාජ-ආර්ථික තත්ත්වය හෝ ගිනිඅවි සඳහා ඇති ප‍්‍රවේශය, වායුසමන යන්ත‍්‍ර තිබීම හෝ නාගරික-ග‍්‍රාමීය ස්වභාවය වැනි සාධක අනුව මෙම ප‍්‍රවණතාවය වෙනස් වී නැත. උෂ්ණත්වය ඉහළ ගියහොත්, සියදිවි නසාගැනීම් ඉහළ යයි. මෙවැන්නක් සිදුවන්නේ මානසික යහපැවැත්මට යම් බලපෑමක් උෂ්ණත්වය නිසා සිදුවන බැවින් බව මේ පර්යේෂකයන්ගේ අදහස වෙයි.

මේ අනුව දේශගුණ වෙනස් වීම මගින් ඇතිවෙන බවට පුරෝකථනය කර ඇති උෂ්ණත්වය ඉහළ යාම නිසා අනාගතයේදී සියදිවි හානිකරගැනීම් තවත් ඉහළ යා හැකිය. නිදසුනක් ලෙස ගතහොත් 2050දී ඇතිවෙතැයි අපේක්ෂිත සෙල්සියස් අංශක 2.5 උෂ්ණත්වය ඉහළ යාම සිදුවුවහොත් සියදිවි නසාගැනීම් 1.85%කින් ඉහළ යා හැකිය.

(මූලාශ‍්‍රය: Nature Climate Change, DOI: 10.1038/s41558-018-0222-x)

තාප ප‍්‍රවාහ ලෝකයේ අවධානයට

ජගත් පරිසර පුවත් 274 - 01.08.2018

ධනේෂ් විසුම්පෙරුම

විදුසර, 01.08.2018, පි. 3 (Vidusara)

මෑත භාගයේදී යුරෝපා රටවල් ගණනාවක් ඇතුළුව ලෝකයේ උතුරු අර්ධගෝලයේ ඇති වී තිබෙන උණුසුම් කාලගුණ තත්ත්වය හා එහි ප‍්‍රතිඵලයක් ලෙස ඇති වී තිබෙන තාප ප‍්‍රවාහ නිසා ඇති වූ හානි පිළිබඳව මේ වන විට අවධානය යොමු වී තිබෙයි. මෙම තාප ප‍්‍රවාහය යුරෝපයේ රටවල් ගණනාවක උෂ්ණත්වය වාර්තාගත ලෙස ඉහළ ගොස් ඇත. රටවල් ගණනක ලැව් ගිනි ඇති වී තිබෙන අතර, උෂ්ණත්වය නිසා සිදුවන මරණ ගණනද ඉහළ ගොස් තිබෙයි. මේ තත්ත්වය ආක්ටික් කලාපයටද බලපා තිබීම සුවිශේෂ කරුණකි.

යුරෝපය පුරා මේ වන විට දැකිය හැකි තාප ප‍්‍රවාහ තත්ත්වය ඇති වීමේ අවදානම දෙගුණයකින් පමණ ඉහළ නැංවීමට මිනිසුන්ගේ ක‍්‍රියාකාරකම් හේතු වූ බව මේ පිළිබඳව ඇගැයීමක් සිදු කළ විද්‍යාඥයන් පිරිසක් පෙන්වාදී ඇත. ඔවුන්ගේ මූලික වාර්තාවට අනුව මෙම තාප ප‍්‍රවාහය සම්බන්ධව දේශගුණ වෙනස් වීමේ සම්බන්ධයක් ඇති බව පැහැදිලිය. යුරෝපයේ වෙනස් ප‍්‍රදේශ හතක පිහිටා ඇති කාලගුණ මධ්‍යස්ථාන හතකින් ලබාගත් ඓතිහාසික උෂ්ණත්ව දත්ත හා මෙවර උෂ්ණත්වය සංසන්දනය කිරීමෙන් ඔවුන් මේ කඩිනම් ඇගැයීම සිදු කර ඇත. මෙහිදී වසර සියයක පමණ කාලයක දත්ත යොදාගෙන ඇති අතර, දේශගුණ ආකෘතිද භාවිත කරමින් මේ අදහස් පළකර ඇත. ඔවුන්ට අනුව මෙවැනි තාප ප‍්‍රවාහ ඇති වීම අනාගතයේදී වඩාත් ඉහළ යා හැකිය. නිදසුනක් ලෙස ගතහොත් 2040 වර්ෂය පමණ වන විට මෙවැනි තත්ත්ව වසරක් හැර වසරක් පමණ වුවද ඇති විය හැකිය. World Weather Attribution නම් කණ්ඩායමක් විසින් සිදුකර ඇති මේ අධ්‍යයනයේ අවසන් ප‍්‍රතිඵලය ඉදිරියේදී පර්යේෂණ පත‍්‍රිකාවක් ලෙස ප‍්‍රකාශයට පත් කිරීමට නියමිතය.

මේ අතර බි‍්‍රතාන්‍යයේ පාර්ලිමේන්තුවේ පාරිසරික විගණන කමිටුව පෙන්වාදී ඇත්තේ 2040 පමණ වන විට එරට තුළ ග‍්‍රීෂ්ම ඍතුවේදී මෙවැනි උණුසුම් තාප ප‍්‍රවාහ ඇති වීම සාමාන්‍ය සිදුවීමක් වනු ඇති බවයි. එ් වන විට ග‍්‍රීෂ්ම ඍතුවේදී උෂ්ණත්වය සෙල්සියස් අංශක 38.5කට ළඟා වීම සාමාන්‍ය දෙයක් විය හැකිය. එ් දේශගුණ වෙනස් වීම නිසාය. එරට රජය කඩිනමින් කටයුතු නොකළ හොත් 2050 වන විට වර්ෂයකට උණුසුම නිසා සිදුවන මරණ ගණන 7000ක් පමණ විය හැකි බවද ඔවුන් සඳහන් කර තිබෙයි.